In een levenstestament leg je vast wie jouw belangen mag behartigen als je daar zelf niet meer toe in staat bent, bijvoorbeeld door ziekte of ongeval. Waar veel mensen denken aan financiële afspraken, biedt een levenstestament ook een cruciale basis om medische keuzes vast te leggen. Door een medische vertegenwoordiger aan te wijzen, zorg je ervoor dat je persoonlijke voorkeuren en wensen worden gerespecteerd, als je ze zelf niet meer kunt uiten.

Een levenstestament geeft je de mogelijkheid om specifieke richtlijnen te geven over behandelingen en zorgopties. Je kunt bijvoorbeeld aangeven of je wel of geen levensverlengende behandelingen wilt, wat je wensen zijn ten aanzien van pijnbestrijding, of je voorkeur hebt voor thuiszorg of een instelling, en wie jouw zorgbeslissingen moet nemen. Dit geeft niet alleen rust voor jezelf, maar ook voor je naasten, die zeker weten dat ze handelen naar jouw wensen.

Het verschil tussen bewindvoerder, curator en mentor

Het kiezen van de juiste vertegenwoordiger is een belangrijk aspect van een levenstestament. Hierbij komen vaak de rollen van bewindvoerder, curator en mentor aan bod. Elk van deze heeft een eigen rol en bevoegdheid die kan verschillen, vooral bij medische keuzes.

1. Bewindvoerder

Een bewindvoerder is verantwoordelijk voor het beheren van iemands financiën als diegene dat zelf niet meer kan. Dit is een financiële rol die vaak in samenspraak met de betrokkene of diens familie werkt. De bewindvoerder heeft geen bevoegdheid over medische beslissingen, maar kan belangrijk zijn in een bredere context van de zorg, bijvoorbeeld bij betalingen voor medische kosten of verzorging.

2. Curator

Een curator is zowel verantwoordelijk voor iemands financiën als voor diens persoonlijke beslissingen, wat medische zorg kan omvatten. Deze rol is ingrijpender dan die van een bewindvoerder en geldt vooral voor mensen die door bijvoorbeeld ernstige dementie niet meer in staat zijn om zelfstandig beslissingen te nemen. Een curator mag medische beslissingen nemen, maar heeft vaak weinig persoonlijke band met de persoon in kwestie, wat soms voor afstand zorgt in belangrijke beslissingen.

3. Mentor

Een mentor is er specifiek om te helpen met persoonlijke zorg- en welzijnsbeslissingen. Dit is dus de aangewezen persoon voor medische keuzes. Een mentor heeft geen financiële bevoegdheden, maar zorgt ervoor dat medische behandelingen, zorginstellingen en welzijn goed aansluiten op de behoeften en voorkeuren van degene die zorg nodig heeft. Mentorschap wordt vaak aangesteld voor mensen die bijvoorbeeld niet wilsonbekwaam zijn.

Een levenstestament geeft de mogelijkheid om voor specifieke situaties een vertegenwoordiger aan te wijzen, zoals een mentor voor medische keuzes. Zo weet je zeker dat er iemand is die niet alleen zorgzaam is, maar ook jouw wensen volledig begrijpt en kan vertalen naar beslissingen.